دانشجویان زندانی راآزاد کنید

حمایت

۱۳۸۸ اسفند ۸, شنبه

اندرزهای کورش



پیران خویش را گرامی بدارید،برنایان را به دانایی دلالت کنید.بیداران و ازادگان را نیازارید،محنت کشان خاموش را نیازارید،زنان و مادران ما را نیازارید.فطرت خویش را در چشمه های خوشبو بشویید،بر بلندا شویید،در خویش اندیشه کنید.دروغ نگویید و دشمنی نکنید.اهورا مزدا شادی را افرید.پس باور بیاورید هر حکومتی که شادی را از مردم بگیرد،شکست خواهد خورد.هر حکومتی که به اندوه مردمانش بیافزیاد شکست خواهد خورد.،برانداخته خواهد شد.همگان از حقوق برابر برخورداند.چه چوپان به کوه و چو دبیران به دشت.هشدارتان می دهم او که به کشتن ازادی بیاید هرگز از هوای اهورا خوشبو نخواهد شد.بخشوده نخواهد شد.بزرگ نخواهد شد.این سخن من است.پسر ماندانا و کمبوجیه.پس از قول من به جباران این جهان بگویید که از ظلمت خویش حتی پلاس پاره ای به گور نخواهید برد.بگذارید هرکس به ایین خویش باشد،زنان را گرامی بدارید،فرودستان را دریابید و هرکسی به تکلم قبیله خویبش سخن بگوید.ادمی تنها در مقام خویش به بزرگی خواهد رسید.شهریاران را از میان دانایان و دلیران ،دبیران و درباریان را از میان حکیمان برگزینید و گفتم جز به پندار نیک در سرنوشت مردم ننگرید،و جز به گفتار نیک با مردم سخن مگویید،و گفتم جز به کردار نیک با مردمان همراه نشوید که بزرگی ،بزرگی می اورد و عدالت،عدالت.امیران،اسپهبدان و شهریاران را بگویید هرگز به مرمان خویش دروغ نگویید.تا راستی هست ،کاستی به کشور شما راه نخواهد یافت.من هرگز حتی به دشمنان خویش نیز دروغ نگفته ،نمی گویم.درماندگان را کسان خویش بدانید.ناتوان را یاری دهید و توانا را تکریم کنید.این سخن من است.اولاد پرشیا.تازیانه و ظلمت هرگز زیور حکومت نخواهند شد.پس به نیکی بشنو،به نیکی ببین،و به نیکی باور کن.مقام ادمی ،مقام حقیقت است.به حاکمان هفت اقلیم می گویم بر مردمان شمشیر نکشید،زیرا روزی بر شما شمشیر خواهند کشید.بزرگ باشید.بخشنده و بی دلیل.هرگز هیچ شکست خورده ای را تحقیر مکنید.هیچ اسیری را دشنام ندهید.همیشه.هرکجا همگان را گرامی بدارید.زیرا مدارا مکتب من است.این دعای من است:کودکانتان شیرین زاد،خواب هاتان خوش،رمه هاتان بسیار،رودهاتان جاری و جهانتان روشن باد

منبع:گزین گونه هایی از کورش پاک سرشت به امیران و اسپهبدان و بزرگان خود

۲ نظر:

ناشناس گفت...

دوستان گرامی،
من در بالاترین عضو نیستم، بنابرین نمیتونم وارد به گفتگو ها بشم.
یک خواهش داشتم که یکی از نوشته های وبلاگ من رو در بالاترین بگذارید.
در باره بررسی مشکل زبان مادری و راه حل های اون.
با این کار میشه قوم های دیگر ایران رو متقاعد کرد و اون ها رو بیشتر وارد به جنبش کرد. هر چند همین حالا هم که تهران تشکیل شده از همه قوم های ایران هست و شهید های ما هم از همه قوم ها هستند.

http://bozorgmehr6.blogspot.com/2010/02/blog-post_27.html

پاینده باشید.

پیروز گفت...

سخن بزرگان یعنی این. سخنی که سرشار از آرامش است و نیکی و پاکی. کجا بودیم و به کجا رسیدیم؟!
ممنون از این مطلب خوب.