حرف هایی برای افتخار

این منم کوروش پسر ماندانا و کمبوجیه،پادشاه پهناورترین سرزمین های ادمی،از بلندی های پارسوماش تا بابل بزرگ،که جز ازادی اواز دیگری نیاموخته ام و اواز دیگری نخواهم اموخت.هشدارتان می دهماو که به کشتن ازادی بیاید هرگز از هوای اهورا خوشبو نخواهد شد.بخشوده نخواهد شد.بزرگ نخواهد شد.این سخن من است.من به یقین و عدالت باور دارم.من زندگی ها خواهم ساخت،خوشی ها بسیار خواهم اورد،و ملتم را سربلند ساحت زمین خواهم کرد.زیرا شادمانی او شادمانی من است.سلوک سربازان من سلوک پارسیان سرزمین من است.ما برای ازادی مردمان امده ایم،تباهی و تیرگی از ما نیست،وحشت و شقاوت از ما نیست،تازیانه و تجاوز از ما نیست،ما اورندگان ازادی مردمان هستیم.،تنها ترانه و شادمانی باشد.همین و دیگر هیچ.این فرمان من و فرمان فرشتگان زمین است.من پیام اور امید و شادمانی را دوست می دارم.پیروزی باد بر سکون سایه را دوست می دارم،وزیدن زنده گندم زاران را دوست می دارم،خنیاگران و گهواره بانان را دوست می دارم،محبت مردمان و ازادی آوازشان را دوست می دارم.من راستی و درستی را دوست می دارم.پس ای ستم دیدگان فراوانی و خوشی هایتان بسیار باد،فرزندان برومند و برکت نانتان بسیار باد،نان و نمک،خواب آرم و بیداری بارانتان بسیار باد.

منبع:منشور پاسوماش، برگزیده ای از سخنان کورش بزرگ